زینب

‏‏شرایط نماز جماعت‏

‏‏این شرایط علاوه بر آنچه که گذشت، چند چیز است:‏

‏‏اول: ‏‏بین مأموم و امام یا بین بعضی از مأمومین و بعضی دیگر که واسطۀ اتّصال او به‏‎ ‎‏امام می باشند، حائلی که مانع دیدن است وجود نداشته باشد. این در صورتی است که‏‎ ‎‏مأموم مرد باشد، ولی اگر زن به مرد اقتدا کند، وجود حائل بین او و امام یا بین او ومأمومین‏‎ ‎‏مرد، مانع ندارد، ولی وجود حائل بین مأموم زن و زن های مأموم دیگر که واسطۀ اتّصال او‏‎ ‎‏به امام هستند و همچنین بین او (زن) و بین امام، اگر زن باشد ـ بر فرض مشروع بودن امام‏‎ ‎‏جماعت شدن زن ـ محل اشکال است.‏

‏‏دوم: ‏‏جایی که امام ایستاده بالاتر از جای مأمومین نباشد، مگر آن که به مقدار اندکی‏‎ ‎‏باشد و احتیاط این است که به مقداری که عرفاً ـ ولو با مسامحه ـ نگویند که جای امام‏‎ ‎‏بلندتر است، اکتفا شود. ولی بالاتر بودن جای مأموم از جای امام هر چند خیلی بالاتر باشد‏‎ ‎‏مانعی ندارد، ولی در صورتی که بلندی متعارف باشد مثل پشت بام دکان و خانه، نه مثل‏‎ ‎‏ساختمان های بلندی که در زمان ما معمول است، بنابر احوط (وجوبی).‏

‏‏سوم: ‏‏مأموم از امام یا از صف جلوتر زیادتر از معمول فاصله نداشته باشد و احتیاط آن‏‎ ‎‏است که بین جای سجدۀ مأموم و جای ایستادن امام یا بین سجدۀ کسی که (در صف)‏‎ ‎‏عقب ایستاده است و جای ایستادن کسی که (در صف) جلو قرار گرفته، بیشتر از یک قدم‏‎ ‎‏معمولی، فاصله نباشد و احتیاط بیشتر از آن این است که جای سجدۀ شخصی که عقب‏‎ ‎‏ایستاده بدون فاصله پشت پای کسی که جلوتر است قرار بگیرد.‏

‏‏چهارم: ‏‏جای ایستادن مأموم جلوتر ازمحل ایستادن امام نباشد و احتیاط (واجب) آن‏‎ ‎‏است که از امام عقب تر بایستد هر چند کم باشد، و چنان که جای مأموم جلوتر نباشد،‏‎ ‎‏ولی به جهت بلندی قدّش، در رکوع و سجده از امام جلوتر قرار بگیرد، ضرری‏‎ ‎‏نمی رساند، اگرچه احتیاط (مستحب) آن است که در تمام حالات نماز، جلوتر نبوده،‏‎ ‎

‏
‏‎

ترجمه تحریر الوسیله امام خمینی(س)